Missie van The happy goddess in you & Dierbaar textiel

De missie van - The happy goddess in you - en - Dierbaar textiel - heeft te maken met de liefde voor textiel en de liefde voor het leven, wat er ook op je pad komt. Want uiteindelijk weet je echt wat je werkelijk te doen hebt.

Het begon zo : Samen met mijn moeder, oma en mijn zus leerde ik hoe ik tasjes kon maken. Zij leerden mij de 1e stappen van het vak.
Tasje breien, tasjes plakken, tasjes naaien van oude lapjes en met rest materialen maakten we hengsels en uit het knopenblik zocht ik het allermooiste knopje voor dat tasje.
Het tasje kon open en dicht, die kleine details vond ik toen al facinerend.
Het was 1979  en deed geld in mijn zelfgemaakte tasje én een kermisstrippen kaart.

Op naar de kermis met mijn vriendinnetjes met mijn creatie om mijn schouders....

Toen ik 16 was, in 1985, en vele kledingstukken en andere ontwerpen verder kreeg mijn broer een dodelijk ongeluk.
Midden in de pubertijd voelde ik dat dit heel groots was.
Maar zó pijnlijk dat ik me verstopte in de stoffen en de innerlijke kracht die ik vóór die tijd had, wilde ik niet meer voelen want dát zou weer pijn opleveren.
 Als je je intuïtie volgt dan gebeuren er ondragelijk dingen .

Ook wilde ik alles weten over de dood...hoe en waar en waarom, én vooral de details van het ongeluk.
Er waren een hoop vragen maar kreeg niet altijd antwoord.

De modevakschool en de lerarenopleiding Handvaardigheid & Textiel waren een belevenis en een uitlaatklep. Enorme expansie van creativiteit, kleuren, ontwerpen en kreeg daardoor de levenslust weer terug.

Bijzonder was dat ik voelde; er staat iets te gebeuren, er klopt iets niet, dacht ik er wel 3x over na om het te uiten.
Het patroon van jezelf ontkennen groeide gestaag verder!
Decennia lang heb ik dit vol kunnen houden...het zag er best leuk uit allemaal...

Totdat ik voelde dat er iets niet in de haak was met mijn relatie en in mijn werk als leerkracht. 

Anderen besloten over mij...

Ik realiseerde dit en het kwam als een bom binnen.

DIT GA IK NIET OVER ME HEEN LATEN KOMEN.
Ik wist dit klopt niet....maar hoe en wat en hoe aan te pakken en, en....

Ik wist wel dit is groots, en het bleek: dubbele agenda van de relatie, en een niet te overziene ontevredenheid in het onderwijs.

Hier kon ik de boel niet meer redden, net zo als ik dat eigenlijk wilde bij het verdriet en de schrik om het verlies van mijn broer Jack.

Thuis, toen der tijd zat ieder in zijn eigen verdriet en probeerde het op allerlei manieren te verdoven.

Ik trok me terug want uiting van rouw leverde mezelf óf een ander pijn op.

Met een kei van een burn-out vluchtte ik het huis uit...Ik wist een ding: in deze setting kon ik niet beter worden, niet helen van het leven.

En tóen stonden er allerlei mensen in mijn omgeving op, ook mensen die ik amper kende. Wonderen en ontmoetingen kwamen me te gemoed en  dit keer zonder angst. Het waren werkelijk grote kado's, kado's van het leven.
Ik kreeg binnen 3 dagen een huis in Bergen, mijn zus was er elke dag voor me, een oude vriend hielp met met de geldzaken, ik kreeg groenten, mensen doneerden me geld, kleding maar ook voer voor mijn 2 honden, Ome Bram hielp me met de scheidingspapieren en er kwam een som geld vrij waarvan ik een yurt kocht.

In deze weelde kon ik herstellen en leren van de situaties uit mijn leven waar ik over me heen liet lopen of waar ik mijn innerlijk weten in de steek liet. Zo vreselijk leerzaam! Adrie de Lange, coach voor Rouw & verwerking uit Heiloo, volgde me op de voet en liet me de inzichten die ik kreeg, bekijken en verwerken.

Ik kreeg de tijd van het UWV Én nam de tijd om diep van binnen te voelen wat er echt nodig is!

Als kers op de taart schreef ik een brief aan mijn overleden broer en las deze voor waar mijn vader en zus bij waren. Samen stonden we bij het graf. De schrik van de schok mocht ik openlijk vertellen, vertellen aan mijn Dierbaren. Ik liet mijn stem horen in de vorm van deze brief, die stem die ik nu in dankbaarheid mocht laten klinken. Ik heb heeel hard gehuild en toen, ineens, was het verdrietige gevoel weg. Ik kon weer staan voor wat ik voelde en daar acties in nemen.

Opnieuw kwamen de stofjes weer in mijn leven en deed waar ik goed in was namelijk: Kleuren combineren, details ontwerpen, de gekste stofsoorten combineren met gerecyclede, vintage en dierbare stoffen. 

Het patroon voor een meditatiekussen wist ik nog uit mijn hoofd en toen ontvouwde mijn bedrijf.

Vanuit deze bedrijfsnaam: The happy goddess in you- ( Lhakyi in het Tibetaans) en- Dierbaar textiel- gun ik mezelf én anderen een stilte plek, een plek om je liefdevol terug te trekken zodat je naar je innerlijk weten kunt luisteren en van daar uit weer volop in het leven te staan.

Ben zeer dankbaar voor de prachtige en dierbare inspiratiebronnen die zich om me heen hebben verzameld die mij spiegelen om tevreden te blijven.

Jaap, Coby, Marian, Jet, Yvon, Eugène, Olga, Suze, Jakko, Adrie, ome Sjoerd, ome Bram, Ans, Waldy, Ad, Anke, Greet, Hanneke, Q, Abel, Annemiek, Frank, Marianne, Tamiko, Remco, Frits & Kaya.

Voor het maken van de kussens voor particulieren, concept store of yogaschool, bied ik dit dan ook graag middels een persoonlijk gesprek aan.
Zodat je wensen afgestemd kunnen worden en de kussens helemaal naar maat, kleur en vulling ontworpen worden.

Warme groet Alina

Op instagram en Facebook worden er wekelijks nieuwe belevenissen en  foto's gepost  en voel je welkom om ook op social media te lezen over de avonturen met gerecycled & Dierbaar textiel